Centrum Zdrowia Psychicznego | Wyparcie

TEGO NIE MA
Wyparcie to swego rodzaju zabawa ze świadomością, jak zresztą każdy mechanizm obronny. W tym akurat przypadku wypieramy – a więc nie dopuszczamy do niej, stawiamy tamę – ze świadomości to wszystko, co przykre, niebezpieczne, niewygodne, bolesne. Zamiast stawić czoła nieprzyjemnym wspomnieniom czy sytuacjom, wybieramy grę pod tytułem: „TEGO nie ma”. Oczywiście to bardzo złudne, gdyż TO istnieje. Zostało usunięte jedynie ze świadomości, w rzeczywistości wciąż istnieje, a często wręcz – narasta. Zachodzi więc pewien paradoks. Mechanizm ze swojej nazwy obronny nie broni nas, a nawet jeśli, to tylko na chwilę, doraźnie, tu i teraz. Wyparty problem/sytuacja/wspomnienie jest niczym bomba z opóźnionym zapłonem, prędzej czy później wybuchnie. Na pewno warto na ten wybuch bezwolnie czekać?

Poszukujemy osoby na stanowisko: Rejestrator/ka medyczny/a

Pracuj z nami! Poszukujemy osoby na stanowisko: Rejestrator/ka medyczny/a

Ćwiczenia ratowniczo-pożarnicze

4 kwietnia w Szpitalu Miejskim im. Jana Garduły w Świnoujściu sp. z o.o. na Oddziale Chorób Wewnętrznych przeprowadzono ćwiczenia ratowniczo-pożarnicze. 

Ćwiczenia miały na celu weryfikację istniejących procedur, stopnia przygotowania pracowników i osób odpowiedzialnych za przeprowadzenie ewakuacji oraz analizę zachowań ludzi (psychologia ewakuacji). Poza w/w miękkimi zagadnieniami była to okazja do sprawdzenia sprawności zadziałania systemów bezpieczeństwa w budynku (systemy kontroli dostępu, systemy oddymiania, oświetlenie awaryjne).

Ćwiczenia przeprowadzono na podstawie Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 7 czerwca 2010 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów. 

Dziękujemy funkcjonariuszom Państwowej Straży Pożarnej, Wojskowej Straży Pożarnej i Ochotniczej Straży Pożarnej oraz pracownikom szpitala za wspólne ćwiczenia.

Centrum Zdrowia Psychicznego | Mechanizmy obronne

W OBRONIE WŁASNEJ

Jak świat światem – człowiek zawsze musiał się przed czymś bronić, a zagrożenia (większe lub mniejsze) czyhały na niego od zawsze i to na każdym niemal kroku. Ta z gruntu niekomfortowa sytuacja zaowocowała jednak czymś dającym pozór komfortu – człowiek musiał, nie miał innego wyjścia, wykształcić w sobie pewne mechanizmy obronne, pomagające mu poradzić sobie z trudnościami.

Samo pojęcie „mechanizmy obronne” znane jest od końca XIX wieku, kiedy to dzięki Zygmuntowi Freudowi „zadomowiło się” na dobre w psychologii i w naszym życiu. 

Projekcja, wyparcie, zaprzeczenie czy sublimacja – wykorzystujemy je na okrągło, w różnych sytuacjach i w różnym natężeniu, choć nie zawsze mamy tego świadomość. Zazwyczaj jednak, powiedzmy to sobie otwarcie, mechanizmy obronne zamiast chronić, szkodzą. Jest z nimi bowiem tak, jak z każdym innym narzędziem. Należy obchodzić się z nimi umiejętnie i świadomie.

Życzenia Wielkanocne